Zijn de protestanten de oorzaak ?
Speakers Society startte in 1999 met het eerste sprekersbureau in België, wat betekent dat ze reeds meer dan 20 jaar ervaring hebben met het gesproken woord in het algemeen en de sprekerswereld in het bijzonder.
En dan vallen er doorheen de jaren wel een paar dingen op.
Terwijl Speakers Society bijna 15 jaar het enige bureau was in België, leerden wij al vlug dat er in Nederland veel meer professionele sprekers zijn en daaruit voortvloeiend ook veel meer sprekersbureaus, dan bij ons in België!
Nieuwsgierig geworden gingen wij dan wat verder kijken en viel het al snel op dat oa ook in Engeland en Amerika het spreken voor bedrijven, op congressen en events, enorm ontwikkeld is.
Nu ja van die Angelsaksen wisten we dat eigenlijk al wel, maar als je dan terug in Europa nog wat verder kijkt, dan merk je dat ook in Duitsland en de Scandinavische landen het beroep van spreker echt wel heel erg au sérieux wordt genomen!
Dus ga je ook even aan de andere kant kijken. Je begint met Wallonië en van daar ook verder naar Frankrijk, Spanje en Italië en dan merk je dat daar het geven van lezingen blijkbaar een stuk minder groots gestructureerd is en dat van de weersomstuit het aantal sprekersbureaus in die regio's/landen ook veel beperkter is.
Eens je zover bent, ga je je uiteraard ook afvragen ‘hoe komt dat dan’?
Een opvallend verschil dat wij ondertussen allemaal wel kennen is alvast dat hoe noordelijker we gaan hoe meer Germaanse landen er te vinden zijn, terwijl in het zuiden, onder de ‘botergrens’, de Romaanse landen domineren. Maar het kan toch niet zijn dat het Germaans meer aanleiding geeft om te spreken dan het Romaans, ik zou zelfs durven zeggen integendeel!
Dus verder gezocht!
De schuld van Luther en Calvijn ?
Die ‘schuld’ is enkel bedoeld om het titeltje wat kracht te geven, correcter zou zijn van te schrijven ‘de oorzaak zou wel eens kunnen gevonden worden bij' Luther en Calvijn (foto's). Deze beide heren zagen het als hun taak om het christelijke gedachtegoed te versoberen en terug te brengen naar de essentie nl naar ‘het woord van God’. (foto) En daar heb je het al ‘het woord’!
De kern van het protestantse geloof en de beleving daarvan, kristalliseert zich rond het (gesproken) woord en de verdieping daarvan. Ook het delen van ‘het woord’, het discussiëren het debatteren over de inhoud van de Heilige Boeken en de betekenis daarvan, past allemaal in die beleving. En waar vinden wij de protestantse landen die zich daar op focussen? Jawel, vooral op het noordelijke halfrond.
In het eerder katholieke zuiden en dan zijn we terug in het Romaanse taalgebied, is de beleving van de godsdienst veel meer gebonden aan rituelen.
Met in elke ‘misviering’ doorgaans erg kort een gesproken moment. Dat zijn dan de tien minuutjes en als het tegenvalt een kwartier, dat een katholieke priester zijn preek van het jaar voordien bijna herhaalt. Verder is er weinig verduidelijkende aandacht voor de Bijbel. Ook buiten de erediensten is de katholieke belangstelling voor de Heilige Boeken vrij matig en zeer zelden een basis voor dialoog en discussie. Dat is dus duidelijk anders in het noorden!
Vlaanderen hangt hier zo een beetje tussen, wij weten het (nog) niet zo goed.
Het lijkt wel of wij het knoopje zijn dat het Europese hemd bij mekaar houdt op een gespannen bourgondische buik. We hebben altijd wel gevoeld dat er sterke bindingen zijn met het noorden, waar ze al eeuwen ‘onze’ soort taal spreken, maar anderzijds hebben de fanatiek katholieke Spanjaarden er 500 jaar geleden wel voor gezorgd dat we samen met Wallonië ons gingen distantiëren van het ‘protestantse’ noorden waarbij wij ons meer 'moesten' focussen op het zuiden. Er is dus een mentale kloof ontstaan.
Meer verdienen
Nu weet ik ook wel dat de godsdienstbeleving tegenwoordig niet meer is wat het geweest is (en waarschijnlijk maar goed ook), maar zo'n 500 jaar totaal verschillende socio-culturele beleving, laat zijn sporen na.
Waarschijnlijk ligt daar dan ook de kern van de verschillen in de waardering voor sprekers in het noorden tov het zuiden, tussen de Belgen en de Nederlanders en bij uitbreiding Noord en Zuid Europa (foto) en allicht ook Noord en Zuid Amerika.
Waardering die zich vertaalt in harde centen. Want een Vlaamse spreker kan makkelijk zijn gage met 50% verhogen als hij in Nederland gaat spreken. Vandaar ook dat Nederlandse (en bij uitbreiding buitenlandse) sprekers doorgaans te duur zijn voor de Belgische markt.
Een evenement van enige allure in Nederland heeft dan ook zeer dikwijls een of meerdere sprekers op het programma met een relevant verhaal, daar voorziet men budget voor. Zelfs kleine verenigingen en sociëteiten houden daar rekening mee. Bij Belgische evenementen, gaat het leeuwendeel van de event-begroting vooral naar de catering, en een spreker is welkom, maar dan mag het niet te duur zijn en dan hebben ze ook wel graag dat het een ‘plezant’ verhaal wordt. Of soms/te dikwijls hebben ze ipv van een spreker nog liever de ‘acte de présence’ van een BV waarmee ze dan op een selfietje kunnen.
De schuld voor dat ondergewaardeerd zijn ligt trouwens ook voor een (groot) stuk bij de Belgische sprekers zelf!
Het blijkt dat op enkele pro’s na, heel wat Belgische sprekers zo trots zijn dat ze gevraagd worden om te gaan spreken, dat ze dat met plezier willen doen voor een flesje wijn of een boeket bloemen (en het is helemaal feest als ze mogen blijven mee-eten!). (foto) Uiteraard krijg je dan het spel van vraag en aanbod! Als sprekers zich niet een aantal euro’s waard vinden, waarom zouden de organisators dan een budget voorzien? Hoera denken deze laatsten, dat is weer een aantal flessen cava meer voor de receptie!
Er is dus nog werk aan de winkel! En daar werken ze bij Speakers Society graag aan mee !
https://www.gastspreker-harry.be/nl/gastspreker/topic-3493/Nederlanders+en+Belgen%2C+zelfde+taal+en+toch+zo+anders/
Speakers Society startte in 1999 met het eerste sprekersbureau in België, wat betekent dat ze reeds meer dan 20 jaar ervaring hebben met het gesproken woord in het algemeen en de sprekerswereld in het bijzonder.
En dan vallen er doorheen de jaren wel een paar dingen op.
Terwijl Speakers Society bijna 15 jaar het enige bureau was in België, leerden wij al vlug dat er in Nederland veel meer professionele sprekers zijn en daaruit voortvloeiend ook veel meer sprekersbureaus, dan bij ons in België!
Nieuwsgierig geworden gingen wij dan wat verder kijken en viel het al snel op dat oa ook in Engeland en Amerika het spreken voor bedrijven, op congressen en events, enorm ontwikkeld is.
Nu ja van die Angelsaksen wisten we dat eigenlijk al wel, maar als je dan terug in Europa nog wat verder kijkt, dan merk je dat ook in Duitsland en de Scandinavische landen het beroep van spreker echt wel heel erg au sérieux wordt genomen!
Dus ga je ook even aan de andere kant kijken. Je begint met Wallonië en van daar ook verder naar Frankrijk, Spanje en Italië en dan merk je dat daar het geven van lezingen blijkbaar een stuk minder groots gestructureerd is en dat van de weersomstuit het aantal sprekersbureaus in die regio's/landen ook veel beperkter is.
Eens je zover bent, ga je je uiteraard ook afvragen ‘hoe komt dat dan’?
Een opvallend verschil dat wij ondertussen allemaal wel kennen is alvast dat hoe noordelijker we gaan hoe meer Germaanse landen er te vinden zijn, terwijl in het zuiden, onder de ‘botergrens’, de Romaanse landen domineren. Maar het kan toch niet zijn dat het Germaans meer aanleiding geeft om te spreken dan het Romaans, ik zou zelfs durven zeggen integendeel!
Dus verder gezocht!
De schuld van Luther en Calvijn ?
Die ‘schuld’ is enkel bedoeld om het titeltje wat kracht te geven, correcter zou zijn van te schrijven ‘de oorzaak zou wel eens kunnen gevonden worden bij' Luther en Calvijn (foto's). Deze beide heren zagen het als hun taak om het christelijke gedachtegoed te versoberen en terug te brengen naar de essentie nl naar ‘het woord van God’. (foto) En daar heb je het al ‘het woord’!
De kern van het protestantse geloof en de beleving daarvan, kristalliseert zich rond het (gesproken) woord en de verdieping daarvan. Ook het delen van ‘het woord’, het discussiëren het debatteren over de inhoud van de Heilige Boeken en de betekenis daarvan, past allemaal in die beleving. En waar vinden wij de protestantse landen die zich daar op focussen? Jawel, vooral op het noordelijke halfrond.
In het eerder katholieke zuiden en dan zijn we terug in het Romaanse taalgebied, is de beleving van de godsdienst veel meer gebonden aan rituelen.
Met in elke ‘misviering’ doorgaans erg kort een gesproken moment. Dat zijn dan de tien minuutjes en als het tegenvalt een kwartier, dat een katholieke priester zijn preek van het jaar voordien bijna herhaalt. Verder is er weinig verduidelijkende aandacht voor de Bijbel. Ook buiten de erediensten is de katholieke belangstelling voor de Heilige Boeken vrij matig en zeer zelden een basis voor dialoog en discussie. Dat is dus duidelijk anders in het noorden!
Vlaanderen hangt hier zo een beetje tussen, wij weten het (nog) niet zo goed.
Het lijkt wel of wij het knoopje zijn dat het Europese hemd bij mekaar houdt op een gespannen bourgondische buik. We hebben altijd wel gevoeld dat er sterke bindingen zijn met het noorden, waar ze al eeuwen ‘onze’ soort taal spreken, maar anderzijds hebben de fanatiek katholieke Spanjaarden er 500 jaar geleden wel voor gezorgd dat we samen met Wallonië ons gingen distantiëren van het ‘protestantse’ noorden waarbij wij ons meer 'moesten' focussen op het zuiden. Er is dus een mentale kloof ontstaan.
Meer verdienen
Nu weet ik ook wel dat de godsdienstbeleving tegenwoordig niet meer is wat het geweest is (en waarschijnlijk maar goed ook), maar zo'n 500 jaar totaal verschillende socio-culturele beleving, laat zijn sporen na.
Waarschijnlijk ligt daar dan ook de kern van de verschillen in de waardering voor sprekers in het noorden tov het zuiden, tussen de Belgen en de Nederlanders en bij uitbreiding Noord en Zuid Europa (foto) en allicht ook Noord en Zuid Amerika.
Waardering die zich vertaalt in harde centen. Want een Vlaamse spreker kan makkelijk zijn gage met 50% verhogen als hij in Nederland gaat spreken. Vandaar ook dat Nederlandse (en bij uitbreiding buitenlandse) sprekers doorgaans te duur zijn voor de Belgische markt.
Een evenement van enige allure in Nederland heeft dan ook zeer dikwijls een of meerdere sprekers op het programma met een relevant verhaal, daar voorziet men budget voor. Zelfs kleine verenigingen en sociëteiten houden daar rekening mee. Bij Belgische evenementen, gaat het leeuwendeel van de event-begroting vooral naar de catering, en een spreker is welkom, maar dan mag het niet te duur zijn en dan hebben ze ook wel graag dat het een ‘plezant’ verhaal wordt. Of soms/te dikwijls hebben ze ipv van een spreker nog liever de ‘acte de présence’ van een BV waarmee ze dan op een selfietje kunnen.
De schuld voor dat ondergewaardeerd zijn ligt trouwens ook voor een (groot) stuk bij de Belgische sprekers zelf!
Het blijkt dat op enkele pro’s na, heel wat Belgische sprekers zo trots zijn dat ze gevraagd worden om te gaan spreken, dat ze dat met plezier willen doen voor een flesje wijn of een boeket bloemen (en het is helemaal feest als ze mogen blijven mee-eten!). (foto) Uiteraard krijg je dan het spel van vraag en aanbod! Als sprekers zich niet een aantal euro’s waard vinden, waarom zouden de organisators dan een budget voorzien? Hoera denken deze laatsten, dat is weer een aantal flessen cava meer voor de receptie!
Er is dus nog werk aan de winkel! En daar werken ze bij Speakers Society graag aan mee !
https://www.gastspreker-harry.be/nl/gastspreker/topic-3493/Nederlanders+en+Belgen%2C+zelfde+taal+en+toch+zo+anders/
