Per definitie zijn buitenlandse sprekers gericht op grotere evenementen, congressen en of ‘global meetings’ van bv multinationals.
Sinds begin 2020 is het organiseren van zulke evenementen voor een stuk geëvolueerd zeker als het over pure kennisoverdracht of praktische meetings gaat.
Maar ondanks die evolutie en de nieuwe virtuele mogelijkheden, zullen heel wat grote motiverende incentives nog veelal live blijven plaatsvinden, mede omdat het persoonlijk netwerken toch totaal anders is in die live omstandigheden.
Ook het ‘ik was er bij’-effect mag niet onderschat worden, zeker niet bij internationale sprekers.
Iemand die er bij was toen Clinton kwam spreken in Antwerpen of bij Michelle Obama in Londen, zal dat nu en dan wel eens een keer laten horen.
Want het feit dat een organisatie de moeite doet om iemand uit het buitenland te inviteren garandeert sowieso een toegevoegde waarde voor een evenement, anders zouden ze die investering niet doen.
Want internationale sprekers hanteren andere tarieven (zie BLOG 3)
Zelfs voor Nederlandse sprekers mag men minstens een 25% hoger tarief noteren dan voor Belgische sprekers (zie BLOG 4).