TOPIC

Mijn verhaal is één van hoop en het is mijn missie om mensen te inspireren, zelfs al kijken ze aan tegen bv een burn-out .
Als achttienjarige belandde ik nl op straat, met slechts de kleren aan mijn lichaam en 2,5 euro in mijn achterzak.
Mijn reis naar zelfstandigheid is toen begonnen.

Eenvoudig was dit uiteraard niet (zie bio) 

Want toen kwam er ook bij mij een burn-out. Ik raakte op een ochtend fysiek mijn bed niet meer uit.
Mijn lichaam zei 'nee'.
Het was op.
Het was genoeg geweest.

Wekenlang heb ik geslapen. Ik kon niet meer…

Tot ik de juiste begeleiding vond die in een no time de ideale oplossing bleek.

Die oplossing begint met het besef dat het onderbewustzijn voor 95% de stuwende motor van ons zijn is.
We leven slechts 5% bewust.

Ik omschrijf het graag als een ruiter (5%) en een paard (95%) die samen een heel mooie reis kunnen afleggen mits ze met de juiste tools in symbiose komen.

Het is wetenschappelijk bewezen dat kinderen die opgroeien in armoede minder tot geen slaagkansen hebben om hieruit te klimmen. Ik ben het voorbeeld dat het wél kan.

En dat wil ik delen door deze voordracht die in eerste instantie de deur opent omdat ze, voor iedereen die wil luisteren, een opening verzekert voor een gelukkiger leven.

Mijn zielsmissie?

'Elke dag is een kans om je droom te leven'. Dat wil ik helpen faciliteren!

Daarom help ik ondernemers en gids ik hen voorbij de blokkades in hun onderbewustzijn zodat zij in hun ware identiteit stappen.

BIO 

Als pasgeboren baby ben ik ter adoptie afgestaan en geplaatst in een gezin waar er weinig ontwikkelingsmogelijkheden waren.

Mijn adoptie vader overleed na een jarenlange strijd tegen kanker toen ik 9 jaar was. Nadien belandde is mijn adoptiemoeder in een depressie. Verslaafd aan medicatie en getraumatiseerd door fobieën was zij niet in staat om de nodige steun te bieden aan haar kinderen. We zakten steeds dieper in de armoede en de thuissituatie werd schrijnender met de dag. We hadden geen warm water in huis of verwarming in de kamers).

Als achttienjarige belandde ik op straat, met slechts de kleren aan mijn lichaam en 2,5 euro in mijn achterzak. Mijn reis naar zelfstandigheid is toen begonnen.

Gedreven door een bijna bovennatuurlijke kracht en een hoofd vol boekenwijsheid, was ik vastbesloten om iets van mezelf maken in deze wereld.

Deze weg ging niet over rozen. Ik bleef in heel wat moeilijke en uitdagende situaties terecht komen. Bovendien had ik een heleboel trauma’s te verwerken.
Bovenop mijn moeilijke thuissituatie werd ik seksueel aangerand toen ik 13 jaar was en toen ik onderdak zocht op mijn 18 jaar, kwam ik terecht bij een man die drugs nam en fysiek geweld gebruikte wanneer hij onder invloed was.

Op 23 jaar ging ik in therapie maar de combinatie van anti depressiva en de gesprekken met een psychologe boden niet de nodige oplossing.

Toen ik 34 jaar was, overleed mijn adoptiemoeder ook aan kanker.

Na het verlies van mijn zorgenkind die stikte in een epileptische aanval, zocht ik troost in alcohol en probeerde zo mijn verdriet te verdoven. 

Op mijn 36^ste was mijn lichaam op.

Ik had overal pijn, mijn rug en nek beklemden mijn beweging en er was een ingreep nodig om mijn ruggenwervels te herstellen.

Ook mijn schildklier liet het afweten.

Ik nam dagelijks zware medicatie voor mijn depressie, hormonen voor mijn schildklier en pijnstillers.

Mijn lichaam zei nee.
Het was op.
Het was genoeg geweest.
Wekenlang heb ik geslapen. Ik kon niet meer… 

Tot iemand mij doorverwees naar een “alternatieve therapie” die in België nauwelijks gekend was.

Ik ging ernaar toe want ik had toch niets te verliezen.

Wat er toen gebeurde kan ik amper in woorden omschrijven.
Het was alsof mijn rugzak ik één sessie zo goed als leeg gemaakt werd.
Van de rit naar huis weet ik niets meer.
Ik kwam thuis en viel in een diepe rustgevende slaap en ik werd, voor het eerst in mijn hele leven, uitgerust wakker.
Ik voelde me rustig, kon voor het eerst genieten van kleine dingen en ik voelde me veilig.
Ik was 42 jaar en voelde me voor het eerst gelukkig en veilig.

Toen begon mijn leven pas echt.

Dag na dag ging ik meer van het leven genieten en van mezelf houden.

Ik besefte dat er nog veel werk te doen was om alles tot in de diepste laag een plek te geven. 

Omdat ik mijn genezingsproces wilde begrijpen, volgde ik een aantal opleidingen.

Wat ik daar leerde, kan ik niet voor mezelf houden.

Mits de juiste kennis en de juiste tools -het herschrijven van onbewuste blokkades- kan iedereen zijn of haar leven vormgeven naar eigen visie.

En dat is dus wat ik wil delen via mijn lezingen.